W kilku słowach można wyrazić to, co dzieje się na rynku gier z metką "Amiga". Dlatego też niektórzy gracze szukają ratunku w PlayStation, inni znowu w PCuju. Ci którzy nie mają takiej możliwości z np. powodów finansowych, niech przygotują się na coś co zmasakruje ich umysły niczym 100-metrowy olbrzym z wielką maczugą. Oto bowiem nadchodzi gra gigant, którą postaram się wam przedstawić.

Gra opowiada o wielkiej wojnie między dwoma rasami: Terran i Vasudan. Jest to wojna o wszystko. Nie ma zmiłuj się. Gracz wciela się w pilota rasy Terran (czyli ludzi) i staje do walki z rasą Vasudan oraz... tego Wam nie zdradzę, aby nie psuć zabawy. Należy jeszcze dodać, że walka przeważnie nie jest równa i ginie się często (oczywiście na poziomie trudności wyższym od easy). Czasami gracz zostaje sam na placu boju i ma teraz dwie drogi: walka do końca lub ucieczka.

Tutaj dochodzimy do najważniejszego aspektu nowego "Descenta": klimatu, ba, KLIMATU! Zbudowany na wydawało by się banalnej opowieści, podtrzymywany nagłymi zwrotami akcji, genialną grafiką i dźwiękiem. Można nawet zżyć się z naszymi skrzydłowymi, wiem co mówię. Wyobraźcie sobie pewną sytuację (oczywiście gramy w ciemności i dość głośno): zostało was dwóch - Ty i Twój skrzydłowy, z którym latasz już od paru dobrych misji. Nagle, na zdawało by się czystym terenie, pojawia się kilkadziesiąt statków wroga: padają nerwowe okrzyki pilotów i gorączkowe rozkazy z bazy. Właśnie macie opuścić ten sektor, kiedy do Twoich uszu dociera krzyk skrzydłowego i eksplozja jego maszyny. Przez chwilę myślisz nad zemstą, nawet zaczynasz nerwowo strzelać dokoła, ale mimo wszystko podejmujesz decyzję o wycofaniu się. Kiedy przygotowujesz się do ucieczki w nadprzestrzeń, znienacka na "ogonie" siada Ci wróg. Próbujesz w ostatniej chwili zrobić unik, ale obrywasz kilkoma strzałami. Po chwili dopalają się resztki Twojej maszyny... Tak oto przez to, że chwilę pomyślałeś o zemście za fikcyjnego kumpla, zaczynasz od początku.

Pewnie pytacie: "A jak to wszystko wygląda w praniu?" Już spieszę z odpowiedzią: tak kapitalnej wojny nie było jeszcze nigdy w grach komputerowych. Dziesiątki statków, okrzyki pilotów i meldunki z bazy przeplecione z ostrą walką i niespokojnym wołaniem o SupportShip. Ciągle coś się dzieje, każdy krzyczy i strzela, każdy ma nutkę niepewności i strachu w głosie. A całkiem rozwala pewien motyw całkowicie wzięty z życia: w jednej z misji, kiedy znajdujemy się z dobrze strzeżonym terenie, strach i niepewność w głosach pilotów znikają, zaczynają spokojnie rozmawiać, a nawet przychylają się do żartów! To wszystko to składniki tej wspaniałej wojny. Dodatkowo, po każdym ważnym etapie walki, możemy zobaczyć klimatyczny filmik. Nie piszę już, że dodaje to atrakcyjności i (oczywiście) klimatu samej rozgrywce.

Graficznie również jest świetnie (mówię o detalach ustawionych na maksimum). Każdy, wielki czy mały statek jest wykonany z wielką dbałością o szczegóły. Wszelkie rozbłyski wyglądają bardzo realistycznie, nie można nic złego powiedzieć też o gwiazdach (fajnie się rozmywają podczas zwrotów). Całość w ruchu wygląda przepięknie! Animowane są nawet działka na najmniejszych stateczkach (nie mówiąc już o kolosach), ogień z silnika zmienia się w zależności od prędkości... CUDO! A efekt subspace w ostatniej misji to tylko potwierdzenie moich słów zachwytu nad dziełem grafików.

Oddzielny akapit należy poświęcić eksplozjom. Są równie piękne co realistyczne. Ogólnie zostawiają w tyle eksplozje z każdej innej gry. A wybuchy statków: jak się domyślacie, taki kolos nie może ulec zniszczeniu na równi z jakimś nic nie znaczącym transportowcem. Najpierw na całej powierzchni olbrzyma pojawiają się dziesiątki małych eksplozji, a na końcu statek rozrywany jest przez wielki wybuch towarzyszący sile uderzeniowej jak po bombie atomowej. Oczywiście im większy statek, tym większe bum.

Dźwiękowo jest równie pięknie. Wszelkie okrzyki, eksplozje, strzały, kolizje itd. brzmią na najwyższym poziomie. A muzyka to już... zresztą wiecie co chcę napisać. Wzmaga się w gorętszych momentach, idealnie synchronizując się z wydarzeniami na ekranie. A jeśli mamy potężny zestaw głośników i kartę dźwiękową to można odlecieć.

Teraz pora na wady, jest ich kilka, ja przedstawię dwie najbardziej rzucające się w oczy:

1. Prędkość działania. Na moim PPC 225 MHz+BVision+128 MB czasami gierka raczy zaciąć na detalach low, nie wspominając już o jej wyglądzie w tym trybie. Cóż, raczej A4000 byłaby mile widziana.
2. Filmiki są wyświetlane na połowie ekranu. Czemu? Tego nie wiem.

Z tego co napisałem powyżej wynika tylko jedno: grać. Kto nie ma, niech składa zamówienie i czeka na przesyłkę z niecierpliwością. Możecie narzekać na prędkość działania (mniejsza z filmikami), ale chyba wystarczy iż powiem że grę ukończyłem na detalach high (czasami tylko zmniejszałem na medium lub low - w ostateczności). Podsumowując: na jednej szali postawmy piękną grafikę, genialny dźwięk i wprost nieograniczoną żywotność (zawsze można znaleźć obcego, na którym nie wypróbowaliśmy jeszcze nowych rakiet), a na drugiej kiepską prędkość działania. Jeszcze się zastanawiacie? Jeśli tak to ja nie mam słów. Dodam tylko że na Aminecie można znaleźć dodatkowe misje i kampanie (idealne, jeśli skończymy już grę ze wszystkimi medalami i na wszystkie sposoby).

Za konwersję gry odpowiedzialna jest firma Hyperion. Grę w Polsce rozprowadza Matay.

Solucję do gry oraz spis broni i statków (wszystko mojego autorstwa) można znaleźć tutaj.

P.S. Na w/w stronie jest nieco niższa ocena ogólna gry, ale wtedy nie poznałem jeszcze wszystkich jej smaczków.

Descent: Freespace The Great War - Hyperion Entertainment'2001
	95		2 CD
	100		PowerPC, karta graficzna
	100		http://www.hyperion-entertainment.com