Wyścigi samochodowe widziane z góry to dość popularny gatunek gier dla Amigi. Myślę, że każdy kto lubi tego typu gry znajdzie wśród wydanych tytułów coś dla siebie. W większości gier wyścigowych autorzy stosowali widok z kamery skierowanej prostopadle w dół. Od czasu do czasu ukazywały się gry, w których akcję pokazywała kamera umieszczona nad torem, ale pod pewnym kątem. Przykłady to np. "Badlands" czy "Skidmarks". Można zaryzykować stwierdzenie, że ten sposób ustawienia kamery największą popularność zyskał w okresie od końcówki roku 1994 do jesieni 1995, bo zastosowano go w pięciu wydanych wówczas grach. Były to "All Terrain Racing", "Power Drive", "Rally Championships", "Super Skidmarks" i "Wheelspin". W mojej recenzji chciałbym przedstawić pierwszy z wymienionych tytułów.

"All Terrain Racing" to, jak można się domyślić, wyścigi w różnych warunkach terenowych. Jest ich 6, a grę możemy rozpocząć od jednego z trzech: Sport, Canyon lub Forest. Jeżeli uda nam się przejechać trasy w wymienionych sceneriach, to będziemy ścigać się w scenerii Space, następnie Moon i na końcu Alien. W każdej z pierwszych trzech scenerii czekają na nas 3 trasy, a w każdej z kolejnych 4 trasy. W sumie do przejechania jest więc 21 tras. W wyścigu, łącznie z nami, bierze udział pięciu zawodników. Żeby zakwalifikować się do następnego wyścigu trzeba zająć co najmniej trzecie miejsce. Jeśli zajmiemy gorszą lokatę, to teoretycznie następuje koniec gry. Napisałem teoretycznie, bo "ATR" daje nam szansę kontynuowania gry po pierwszej przegranej. Druga przegrana to już definitywnie Game Over.

Za udany wyścig dostajemy punkty oraz pieniądze. Te ostatnie wydajemy w sklepie na ulepszenie naszego samochodu. Możemy kupować silniki, skrzynie biegów, opony i pancerz. Te 4 elementy są dostępne zawsze, natomiast oprócz nich pojawiają się losowo w sprzedaży tarcze hamulcowe, wspomaganie kierownicy, turbo i zawieszenie. Są one bardzo tanie, ale efekt ich działania utrzymuje się tylko przez jeden wyścig. Pieniądze zdobywamy nie tylko za miejsce na mecie. Możemy dostać również premię za dublowanie innych zawodników oraz zbierając leżące na trasie bonusy z symbolem dolara. Podczas wyścigu wielokrotnie spotkamy też inne bonusy, których zebranie, w zależności od znajdującego się na nich symbolu, powoduje zwiększenie prędkości maksymalnej, zwiększenie przyspieszenia, polepszenie przyczepności opon, redukcję uszkodzeń pancerza lub nagłe i chwilowe zwiększenie prędkości. W "ATR" występują 3 rodzaje samochodów: 4x4 Jeep, Buggy i Formula. Na początku gry możemy wybrać, którym z nich będziemy jeździć. Wyboru dokonujemy tylko raz i w trakcie gry nie można go już zmienić. Każdy samochód ma swoje wady i zalety, więc warto pojeździć wszystkimi i wybrać swojego faworyta. Mnie najlepiej jeździło się Jeepem.

Wspominałem wcześniej, że do przejechania jest 21 tras, ale w grze występuje ich 2 razy więcej. Każda sceneria posiada 7 tras i to, które z nich zobaczymy zależy częściowo od nas, a częściowo jest generowane losowo. Od nas zależy jakie trasy zobaczymy w pierwszych trzech sceneriach - jest to uzależnione od tego, którą scenerię wybierzemy jako startową (np. jadąc w kolejności przez scenerie Sport-Canyon-Forest zobaczymy inny zestaw tras niż w Canyon-Forest-Sport i Forest-Sport-Canyon). Losowo wybrane trasy czekają na nas w sceneriach Space, Moon i Alien. Poziom trudności na początku nie jest wysoki, spośród pierwszych trzech scenerii kłopoty może sprawić jedynie leśna ze względu na śliską nawierzchnię. Trasy w "pozaziemskich" sceneriach to już wyższa szkoła jazdy, gdzie liczą się prędkość i dobra znajomość toru, a jeden błąd nierzadko oznacza przegraną.

Gry firmowane przez Team 17 charakteryzują się dobrym wykonaniem i "ATR" nie jest wyjątkiem od tej reguły. Grafika, chociaż nie wykorzystuje kości AGA, jest wysokiej jakości i widać, że została stworzona przez utalentowanego autora. Poszczególne scenerie i trasy są dopracowane, na ekranie jest kolorowo, widać nawet takie detale jak źdźbła trawy. Animacja samochodów jest bardzo dobra, scrolling ekranu płynny. Brakowało mi trochę większej liczby animowanych elementów toru (np. na trasach Canyon powierzchnia wody jest ruchoma, ale na trasach Sport już nie), czy też bajerów typu ślady zostawiane na śniegu lub po przejechaniu przez plamę oleju. Dźwięk to zestaw odgłosów "samochodowych" (ryk silnika, pisk opon, uderzenia) oraz spory zestaw utworów muzycznych. Podczas gry możemy słuchać dźwięków i muzyki lub tylko dźwięków. Trasy przygotowane przez autorów są ciekawe i poznanie ich wszystkich zajmuje sporo czasu - nie jest to zatem gra, którą przechodzi się w 3 dni.

W recenzji skupiłem się na trybie gry dla jednego gracza, ale "ATR" posiada też tryb dla dwóch osób. Polega on na rywalizacji dwóch zawodników na wybranej trasie, ale w odróżnieniu od innych gier wyścigowych nie ma tu podziału ekranu na dwie niezależne połówki. Widok jest taki sam jak w grze jednoosobowej, a jeśli któryś z graczy zostanie daleko z tyłu, tak że dotknie krawędzi ekranu, to zostaje przesunięty bliżej lidera, a ten ostatni zdobywa punkt. W trybie dla dwóch graczy można też używać uzbrojenia (rakiety, miny).

"ATR" została wydana w wersji dyskietkowej i kompaktowej. Pierwsza wymaga dowolnej Amigi z 1 MB pamięci, druga przeznaczona jest dla CD32. Różnica pomiędzy nimi sprowadza się tylko do sposobu sterowania: w dyskietkowej można grać przy pomocy joysticka lub klawiatury, a w kompaktowej przy pomocy joypada. Wersja dyskietkowa nie posiada opcji instalacji na twardym dysku, jest to możliwe dopiero przy użyciu WHDLoad.

Grałem na Amidze w dużo gier wyścigowych i "ATR" należy moim zdaniem do najlepszych. Nie jest to gra idealnie dopracowana (czasami bonusa nie udaje się zebrać chociaż przejechaliśmy idealnie po nim, sporadycznie zdarza się wpaść w miejsce, z którego nie można się wydostać), ale jej grywalność jest tak wysoka, że trudno się od niej oderwać.

Część ilustracji pochodzi z portalu Lemon Amiga, a udostępnił je Predseda.

All Terrain Racing - Team 17 1995
	90		2 DD lub 1 CD
	85		OCS/ECS 1 MB lub CD32
	95