Ostatnio w moje ręce trafiła pewnie wszystkim znana karta Turbo M-Tec 1230 Viper w wersji 42 MHz. Wiele tych kart można spotkać na portalach aukcyjnych. Jest to jedna z niszowych kart do naszej Amigi 1200, jednak warta kupienia z uwagi na swoją sporą wydajność i możliwość dość dużej rozbudowy. Karta została wypuszczona na rynek w 1994 roku, według mnie o dwa lata za późno. Firma M-Tec oferowała 6-miesięczną gwarancje od daty zakupu zgodnie z paragonem. W nasze ręce trafiał kartonik, a w nim samo rozszerzenie wraz z dyskietką, na której znajdowało się stosowne oprogramowanie. „Turbiacz” pozwala wyposażyć nasz sprzęt w procesor 68030 i do 8 MB pamięci Fast. Można zainstalować koprocesory w obudowie PLCC lub PGA w wersji 68882 jak i 68881. Sam koprocesor może działać w tej samej prędkości, co procesor na karcie oraz w trybie 28 MHz i 14 MHz.

Na pierwszy rzut oka widać, że sama konstrukcja nie jest zbyt przemyślana - zworki, dzięki którym operujemy ustawieniami karty są trudno dostępne, a wszystko sprawia wrażenie mocno upchanego. Karta posiada zegar czasu rzeczywistego RTC oraz opcję montażu jednego z dwóch opcjonalnych kontrolerów SCSI: M-Tec MasterCard oraz M-Tec SCSI-II. Kontrolery są wyposażone w układy NCR 53CF94 i nie korzystają niestety z DMA. Dyski podłączamy przez złącze 40-pinowe lub w drugie zewnętrzne DB25. Dzięki mtecscsi.device jest możliwe uruchomienie systemu z dysku SCSI.

Karta o dziwo, jak na 68030 jest dosyć prądożerna. Producent informuje, że sama karta wraz z dyskiem twardym na 3-amperowym zasilaczu może mieć spore problemy ze stabilną pracą, jak i z samym uruchomieniem. Dlatego M-Tec zaleca zasilacze 4,3 lub 4,5A lub większe. Po uruchomieniu czuć różnicę w prędkości działania całego systemu - okienka przyjemnie suną po blacie, Workbench w 256 kolorach w miarę dobrze działa. Można pokusić się w końcu o uruchomienie "Dooma" i wielu dem. W SysInfo 4.0 CPU wyciąga ponad 7,42 MIPS a FPU 1,23 MFlops. Szybkość transferu na kontrolerze IDE to ponad 2,4 MB/s. Z takimi parametrami można już skorzystać ze sporej ilości dostępnego softu. Dzięki oprogramowaniu producenta możemy kopiować ROM do pamięci, przeprowadzić ogólną diagnostykę systemu, sprawdzić czy karta działa prawidłowo. Temperatura procesora nawet po dłuższym obciążeniu nie jest zbyt duża i nie potrzeba instalować radiatorów. Sporym problemem dla tego typu kart (jest to już moja czwarta 68030 w A1k2) jest program WhichAmiga, który momentalnie zawiesza system nic nie wyświetlając. Na takie zachowanie Amigi pomaga instalacja pakietu MMULib z Aminetu http://aminet.net/util/libs/MMULib.lha. Karta nie powoduje żadnych problemów z pakietem WHDLoad, a przynajmniej takowych nie odczułem. Wystarczy w zupełności do odsłuchania plików MP2, a nawet można się pokusić o odtworzenie MP3 w słabej jakości (11 kHz mono plus i można jeszcze ruszać okienkami). Nie będzie sprawiać większych problemów przeglądanie grafik w plikach GIF, JPG.

Ustawienie zworek

Na karcie znajduje się osiem zworek. Odpowiadają one łącznie za pięć elementów, które można konfigurować.

• zworka Cache – gdy jest zwarta, następuje wyłączenie cache procesora,
• zworka Turbo – gdy jest zwarta, karta jest wyłączona,
• zworka Clock – gdy jest zwarta, nie ma możliwości zapisu czasu,
• zworka CoPro – możliwości ustawień taktowania koprocesora: 14 MHz, 28 MHz oraz async.

Kolejne cztery zworki M0, M1, M2, M3 odpowiedzialne są za ilość dostępnej pamięci:

• brak zworki – 0 MB,
• zworka na M0 – 1 MB,
• zworka na M0 i M3 – 2 MB,
• zworka na M0 i M1 – 4 MB,
• zworka na M0, M1 i M2 – 8 MB.

Pamięć

Najlepiej korzystać z modułów pamięci minimum 70ns lub szybszych. Do karty pasują Simmy 72 pinowe, M-Tec poleca następujących producentów: Siemens (E-modele), Motorola, Toshiba, Samsung, Mitsubishi, Panasonic, Fujitsu i Hyundai.

Podsumowanie

Sam producent informował, że karta adresuje pamięć w tym samym adresie co PCMCIA, tak więc gdy przenosimy dane z karty CF wpiętej w port PCMCIA należy pamiętać, aby nie przekroczyć 4 MB. Zdarza się również, że karta nie działa z niektórymi dyskami twardymi (z moim IBM komputer nie startuje, a z innymi, które posiadam nie ma problemów), a czasem możliwe jest zawieszenie systemu przez błąd w transmisji danych.

Karta kosztowała mnie 355 zł i jest według mnie dobrą alternatywą do nowych dopalaczy ACA, chociaż przydałoby się trochę więcej pamięci.

Artykuł oryginalnie pojawił się w dwunastym numerze Polskiego Pisma Amigowego.