Instrukcje iteracyjne i ograniczenia w E

I. PĘTLE

Instrukcje iteracyjne służą do organizowania cykli programowych, tj. wielokrotnego wykonywania pewnych instrukcji. Oprócz opisanej w poprzednim odcinku pętli FOR istnieją również:

Dopóki - WHILE

WHILE <wyrażenie> DO <instrukcja>

lub

WHILE <wyrażenie>
<instrukcje>
ENDWHILE

Pętla FOR używana jest do powtarzania zmiennej (np. x - rosnącej lub malejącej) i sprawdzaniu czy zmienna nie przekroczyła wymaganej wielkości. Natomiast dzięki pętli WHILE możesz stworzyć swoją własną pętlę (np. podobną do FOR). Pętla jest powtarzana dopóki spełnia warunek, np.

PROC main()
 DEF x
 x:=1
	WHILE x<=100
	 WriteF('d ',x)
	 x:=x+1
	ENDWHILE
ENDPROC

Program robi to samo co program przykładowy FOR w poprzednim odcinku. W tym przykładzie wymieniliśmy polecenie FOR na przypisaną do x wartość 1 oraz polecenie WHILE z dodatkowym wyrażeniem do zwiększania wartości x (x:=x+1). Właśnie w podobny sposób "pracuje" pętla FOR. Jest ważne, aby pamiętać, że sprawdzanie zmiennej x odbywa się przed instrukcjami w pętli WHILE. To znaczy, że pętla może nie zostać w ogóle wykonana, np. jeśli zamienimy z "x=<100" na "x>=100" to pętla będzie fałszywa (x ma przypisaną wartość 1, czyli x nie spełnia warunku). W takiej sytuacji pętla zostanie natychmiast przerwana i program zacznie dalsze działania po poleceniu ENDWHILE.

Teraz troche bardziej skomplikowany przykład:

     PROC main()
       DEF x,y
       x:=1
       y:=2
       WHILE (x<10) AND (y>10)
         WriteF('x is d and y is dn', x, y)
         x:=x+2
         y:=y+2
       ENDWHILE
     ENDPROC

W tym przykładzie użyliśmy 2 zmiennych. Jak tylko x lub y jest równe 10 lub więcej to pętla zostanie przerwana. Ustalamy na początku, że x ma wartość 1, a y ma wartość 2 oraz że x i y będzie rosło o tę samą wartość (czyli o 2). Z tego wynika, że po wykonaniu pętli WHILE x będzie się równało 7, a y będzie się równał 8.

Powtarzaj - REPEAT

REPEAT
<instrukcje>
UNTIL <wyrażenie>

Pętla REPEAT jest bardzo podobna do pętli WHILE z tą różnicą, że sprawdzanie warunków odbywa się po wykonaniu pętli, czyli powtarzaj coś dopóki coś innego nie spełnia warunku. Pętla jest powtarzana dopóki warunek nie jest spełniony, np.

PROC main()
 DEF x
 x:=1
 REPEAT
   WriteF('d ', x)
   x:=x+1
 UNTIL x>100
ENDPROC

Niekończąca się pętla - LOOP

Pętla jest podobna do pętli WHILE z tą różnicą, że nie jest sprawdzany żaden warunek. Tak więc ta pętla w normalnych warunkach nigdy się nie skończy. Chociaż jak wiemy pętlę możemy przerwać używając polecenia JUMP (skocz - tak jak na przykładzie).

LOOP
<instrukcje>
ENDLOOP

np.

PROC main()
 DEF x
 x:=0
 LOOP
  IF x<100
    WriteF('x is dn', x++)
  ELSE
    JUMP end
  ENDIF
 ENDLOOP
end:
ENDPROC

Ja chce wyjść... - EXIT

EXIT <wyrazenie>

Każdą pętle możesz przerwać dzięki poleceniu EXIT (lub poprzez użycie polecenia JUMP). Pętla zostanie przerwana gdy wyrażenie spełnia warunek, np.

      FOR x:=1 TO 10
         y:=f[x]
       EXIT y=-1
         WriteF('x=d, f(x)=dn', x, y)
       ENDFOR

to bez użycia EXIT wyglądałoby tak:

       FOR x:=1 TO 10
         y:=f[x]
         IF y=-1 THEN JUMP end
         WriteF('x=d, f(x)=dn', x, y)
       ENDFOR
     end:

Wyjście z pętli nastąpi w obu przypadkach gdy y będzie się równało -1.

II. OGRANICZENIA W E

Tak jak inne języki również E ma pewne ograniczenia

CHAR [rozmiar]: 0 .. 255
INT [rozmiar]: -32k .. +32k
LONG/PTR [rozmiar]: -2gig .. +2gig

Długość jednej lini w źródle: 2000 znaków
Długość pliku źródłowego: 2 giga (teoretycznie)
Długość identyfikatorów (np. zmienne): 100 bajtów
Maksymalna głębokość pętli (FOR, IF, etc.): 500 głębokości
Rozmiar jednej procedury: 32k
Rozmiar pliku wykonywalnego: 32k (typ SMALL), 2 giga (typ LARGE)
Dane lokalne dla jednej procedury: 250 mega
Dane globalne: 250 mega
Ilość lokalnych zmiennych dla jednej procedury: 8000
Ilość globalnych zmiennych: 7500