Jest rok 1991. Na odbywające się w Kolonii targi komputerowe firma Factor5 przygotowała wersję demonstracyjną drugiej części "Turricana". Liczba 900 egzemplarzy okazała się jednak niewystarczająca. Tłum fanów gry, z których każdy chciał zdobyć kopię dla siebie, zaczął szturmować stoisko firmy. Dwie osoby zostały ranne...

Ta historia wydarzyła się naprawdę i jest dowodem na to, jak wielką popularność zdobył sobie "Turrican". Ukazanie się części drugiej było tylko kwestią czasu. Kontynuacje są zwykle słabsze od oryginału, ale w tym przypadku reguła ta nie potwierdziła się. Ale po kolei.

Gdzieś na krańcu wszechświata statek kosmiczny Avalon 1 zostaje zaatakowany przez nieznany krążownik. Uzbrojenie Avalona zostaje zneutralizowane, wrogowie wchodzą na pokład i eksterminują załogę. Po zakończeniu masakry na pokład wkracza wódz najeźdźców, The Machine, i z zadowoleniem patrzy na swe "dzieło". Ale nie cała załoga Avalona zginęła. Jeden człowiek - Bren Mc Guire - przeżył. Kiedy najeźdźcy opuścili pokład statku, Bren udał się do zbrojowni. Tam włożył na siebie ultranowoczesny pancerz bojowy Turrican, a jego myśli zdominowała żądza zemsty.

I tak oto rozpoczyna się "Turrican II". Cel jest prosty - dotrzeć do Maszyny i zniszczyć go. Ale zanim to się stanie trzeba przemierzyć 5 wypełnionych wrogami światów. Zasady gry nie zmieniły się znacząco w porównaniu do pierwszej części. Wprowadzono jednak kilka innowacji. Bohater może zmieniać się w koło nieograniczoną ilość razy (poprzednio tylko 3 razy na jedno życie). Rozpoczynając grę nie mamy żadnej kontynuacji, ale aby ją uzyskać trzeba zebrać tylko 100 diamentów (poprzednio 300). Do zestawu broni "zwykłych" doszedł bounce. Nowością jest też super-broń, uzyskiwana przez kombinację spacja+fire (można jej użyć tylko raz na jedno życie). Z uzbrojenia zniknęły granaty, miny można teraz stawiać tylko po przemianie w koło.

Ulepszono animację głównego bohatera - używając miotacza rusza teraz lufą. W jednym ze światów bohater wsiada do statku kosmicznego i zaczyna się gra w stylu "R-Type". Do efektów dźwiękowych doszła synteza mowy. Muzyka, która już w pierwszej części gry była znakomita, w "Turrican 2" jest po prostu genialna. Również grafika wydaje się lepsza. Warto jeszcze wspomnieć o tym, że gra posiada intro, ale jest ono dość słabe (grafika jak w książeczce dla dzieci).

Wady gry są praktycznie takie same jak w pierwszym "Turricanie": niedosowe dyski, wysoki poziom trudności, którego nie można regulować, brak kodów i opcji zapisu stanu gry. W tym miejscu pojawia się zwykle wzmianka o WHDLoad i będzie tak też tym razem - WHDLoad umożliwia instalację gry na twardym dysku i uruchamianie jej na rozbudowanych konfiguracjach.

Podsumowując - świetna gra, lepsza od pierwowzoru.

Dla amatorów dopingu - cheat: na ekranie tytułowym wciśnij spację by wejść do Music Menu, następnie wciskaj klawisze 1, 4, 2 i dwa razy Esc. Po rozpoczęciu gry będziesz mieć wieczne życie.

Screenshoty do recenzji pochodzą ze strony Turrican SETA i zostały użyte za zgodą autora.

Turrican II - The Final Fight - Rainbow Arts/Factor5 1991
	80		2 (NDOS)
	90		ECS
	80		http://www.nemmelheim.de/turrican