Rynek gier strategicznych to dziś praktycznie tylko gry dziejące się w czasie rzeczywistym (RTS). Jednak nie zawsze tak było. Przez kilkanaście pierwszych lat komputerowej rozrywki gra strategiczna oznaczała grę turową. Jest to sposób rozgrywki wzorowany na grach planszowych, w którym gracze wykonują ruchy na przemian. Gra turowa jest mniej realistyczna od RTS, ale mniej realistyczna nie oznacza gorsza. Ogromną zaletą strategii turowych jest brak presji czasu i możliwość spokojnego zastanowienia się nad następnym ruchem.

Jedną z przedstawicielek schyłku epoki strategii turowych jest gra "Sabre Team". Jest to gra taktyczna, w której dowodzimy oddziałem komandosów i mamy do wykonania 5 misji: uwolnienie zakładników z ambasady, uwolnienie zakładników z obozu w dżungli, zniszczenie maszyn kontrolujących wyrzutnie rakiet, odbicie okrętu porwanego przez terrorystów oraz zniszczenie maszyn używanych do naprowadzania pocisków rakietowych. Przed każdą misją wybieramy żołnierzy, którzy wezmą w niej udział (maksymalnie czterech), przydzielamy im broń i wyposażenie oraz ustawiamy na pozycjach startowych. W każdej turze gry komandos ma do dyspozycji określoną liczbę tzw. punktów akcji. Każda czynność "kosztuje" pewną ich ilość, ale nie zawsze opłaca się wykorzystywać wszystkie. Jeżeli komandosowi na koniec tury zostanie zapas punktów, to będzie mógł z nich skorzystać w czasie tury przeciwnika np. strzelając do pojawiającego się wroga lub chowając się za jakąś przeszkodę. Identyczny sposób rozgrywki został zastosowany w klasycznej grze strategicznej "Laser Squad". Osoby, które w nią grały poczują się w "Sabre Team" jak w domu tym bardziej, że dość podobne jest sterowanie postaciami (z tą różnicą, że w "Laser Squad" grało się przy użyciu joysticka, a w "Sabre Team" używa się myszy).

Tym, co zdecydowanie ulepszono w "Sabre Team", w porównaniu do słynnego poprzednika, jest grafika - zamiast rzutu z góry zastosowano rzut izometryczny. Sceneria jest dzięki temu bardziej realistyczna i bogata w szczegóły. Brakuje trochę trzeciego wymiaru - wszystkie misje dzieją się na jednej płaszczyźnie, nie ma zagłębień terenu, pięter itp. Ogólnie grafika stoi na wysokim poziomie i zapewnia to, co w tego typu grze jest bardzo istotne, czyli czytelność. Na wysokim poziomie stoi też oprawa dźwiękowa (każdej czynności towarzyszy odpowiedni sampel), podczas misji i w menu gra muzyka, a opisowi celów misji towarzyszy głos lektora.

Najsłabszą stroną "Sabre Team" jest mała liczba misji. Jest ich tylko 5, a przejście jednej zajmuje około 2,5 godziny. Jeśli zatem ktoś poświęci te 2,5 godziny dziennie na grę (a nie jest to trudne, bo "Sabre Team" wciąga), to zabawy starczy mu ledwie na 5 dni. Jest to zdecydowanie za mało i bardzo szkoda, że nie ukazały się zapowiadane dyski z nowymi misjami. Mimo wszystko warto zagrać w "Sabre Team", bo jest to tytuł zapewniający zabawę na wysokim poziomie. Dla weteranów "Laser Squad" jest to wręcz pozycja obowiązkowa.

"Sabre Team" ukazała się w trzech wersjach. Pierwsza, dla Amig z układami OCS/ECS, została wydana w 1992 r. Dwa lata później ukazała się wersja dla Amig z chipsetem AGA oraz kompaktowa dla CD32. Ulepszono w nich grafikę i dźwięk. Same misje i sposób sterowania zostały bez zmian. Grę można zainstalować na dysku twardym przy pomocy dołączonego programu instalującego lub korzystając z WHDLoad. Recenzja dotyczy wersji dla chipsetu AGA.

Ilustracje pochodzą z portalu Hall of Light, a zgody na użycie udzielił TheCyberDruid.

Sabre Team - Krisalis 1992/1994
	80		2 (OCS/ECS), 5 (AGA), 1 (CD32)
	75		ECS 1 MB, AGA lub CD32
	80