Komediowy serial "Allo Allo" jest jedyny w swoim rodzaju. Nie ma chyba osoby, która nie zna choć jednego z występujących tam gagów i sytuacji naśmiewających się zarówno z Anglików, jak i Francuzów i Niemców. Akcja umiejscowiona została w okresie drugiej Wojny Światowej. Wszystko rozgrywa się w francuskiej kawiarni, która jest własnością niejakiego Rene. Przesiadują w niej zarówno okoliczni mieszkańcy, jak i stacjonujący w pobliżu Niemcy. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego gdyby nie fakt, że Rene współpracuje z ruchem oporu, którego przedstawiciele (wraz z francuskim policjantem będącym nie udacznie mówiącym po francusku Anglikiem) są również częstymi bywalcami kawiarni. Do tego należy jeszcze dodać fakt ukrywających się w kawiarni angielskich lotników, tajnej radiostacji znajdującej się pod łóżkiem teściowej Rene, absolutnie nieumiejącej śpiewać żony Rene, podkochujących się w nim kelnerek, tajemnicę obrazu "Madonny z wielkim cycem" Van Clompa i mnóstwo innych splotów dziwnych zdarzeń i wypadków. Na bazie serialu firma Alternative Software stworzyła grę o tym sam tytule. Niestety nie dorównuje ona praktycznie w niczym znakomitemu serialowi...

"Allo Allo" w wydaniu komputerowym to klasyczna platformówka. Gracz wciela się w niej w rolę Rene lub Michele (z ruchu oporu). Istnieje także możliwość gry dwuosobowej. Celem gracza jest przebrnięcie przez pięć etapów, na które została podzielona podróż do Chateux. Tam znajduje się sejf, w którym przechowywany jest oryginał obrazu Van Clompa. Rene (lub Michele) musi podmienić oryginał z fałszywką i dostarczyć go do ruchu oporu. W każdym etapie należy wykonać określone zadania: zebrać wszystkie kopie obrazu, zebrać wszystkie prezenty, które będą łapówką dla maszynisty itd. Pomagać nam będą przyjaciele Rene, którzy przy pomocy swoich "cech osobowościowych" będą w stanie odwrócić uwagę szwendających się i strzelających do nas Niemców. Na przykład żona Edith, odwróci ich uwagę swoim śpiewem, a kelnerki ładną bielizną. Da nam to trochę czasu na to, aby dostać się w trudniejsze miejsce lub bez uszczerbku na zdrowiu ominąć przeciwnika. Do eliminacji wroga i chęci uzyskania pomocy służą znajdowane przedmioty, którymi należy rzucać. Uważaj, gdyż ich ilość jest ograniczona. W pewnym momencie możesz pozostać nie tyle bezbronny, co wręcz bezradny, gdy na przykład musisz czymś rzucić w francuskiego policjanta, aby oddał Ci ostatnią poszukiwaną, a niezbędną do ukończenia pierwszego etapu, kopię obrazu "Madonny z wielkim cycem" Van Clompa. Oprócz przedmiotów służących do rzucania oraz rzeczy kluczowych do ukończenia etapu, znaleźć można także butelki uzupełniające stan naszej energii życiowej (Rene ma tylko jedno życie!) oraz monety, których określona liczba daje nam chwilową nietykalność.

Kilka słów należy wspomnieć o trybie gry dla dwóch graczy. Jest on o tyle nietypowy, że obaj gracze są aktywni przez cały czas gry, ale widoczny jest tylko jeden z nich (chyba, że obaj znajdują się na jednym ekranie). Nie występuje podział ekranu, co może wydawać się nieco nielogicznym i kiepskim rozwiązaniem. Wbrew pozorom nie jest tak źle. Widok między graczami przełącza się klawiszem SPACE. Warto zauważyć, że niewidoczny na ekranie gracz nadal może się poruszać i na przykład zaliczyć upadek z wysokości. Nie może jednak zostać zaatakowany przez przeciwnika. Do tego sposobu gry dwuosobowej należy się przyzwyczaić. Paradoksalnie, ewidentnym jej plusem jest to, że może stanowić nieocenioną pomoc podczas gry w pojedynkę. Tym samym gracz może zapewnić sobie dwa żywota i ułatwić rozgrywkę. W tym trybie dostępnych jest także więcej przedmiotów, którymi można rzucać, co jest znaczącym ułatwieniem.

Graficznie gra wypada średnio. Ręcznie rysowane postacie i otoczenie mogły zostać lepiej wykonane. Daje się zauważyć surowość i prostotę wykonania, zwłaszcza elementów takich jak kiełbasy, w których znajdują się kopie obrazu, prezenty, latające ptaki czy też nietoperze. Najlepiej wypadają postacie (widać, że grafik miał się w tym przypadku na czym wzorować, czego nie można powiedzieć o wcześniej wspomnianych elementach) oraz elementy tła (kolorowe i pasujące do całości). Niektórzy mogą potraktować je jako karykaturalne, lecz osobiście nie nadałbym im takiego komplementu. Co by jednak nie pisać, kolejne etapy znacząco się od siebie różnią, co jest oczywiście plusem. Nie jesteśmy zmuszeni do podziwiania stale tych samych obrazków. Zauważa się także duży wpływ wątku fabularnego pomiędzy kolejnymi etapami (np. w etapie czwartym wędrujemy Rene, którego twarz została wyraźnie okopcona, a włosy nadpalone w wyniku wybuchu, jaki spowodowaliśmy w etapie trzecim). Muzycznie mamy górny poziom stanów średnich. Tematy kawiarnianego klimatu serialu daje się usłyszeć. Potrafią wpaść w uchu, nie drażnią. Efekty dźwiękowe wypadają już znacznie gorzej i lepiej się nimi nie delektować.

Czas na podsumowanie. "Allo Allo" nabyłem jako swoistego rarytasa na aukcji na Allegro. Nie ukrywam, że wiedziałem czego się można spodziewać. Osobiście nie mogę więc napisać, że się zawiodłem. Niemniej osoba, która oczekuje po tym tytule czegoś więcej, jakichś humorystycznych nawiązań do serialu lub dużej dawki zabawy, może się potwornie rozczarować. Jak na platformówkę gra jest trochę "toporna". Sterowanie nie jest skomplikowane, ale trochę dziwne (postać przebiera podczas skoku nogami). Ma się wrażenie, że postać czasami "nie da rady" pokonać przeszkody. Najbardziej drażni unoszenie się przy pomocy ptaków i opadanie na balonach. Przydałaby się możliwość "spoglądania" pod siebie, gdyż skok w ciemno w przepaść nie zawsze należy do rzeczy najprzyjemniejszych. Ogólnie można trochę pobiegać i poskakać - nic więcej. Na zwiększoną żywotność gry duży wpływ ma możliwość gry w dwie osoby oraz opcja zapisywania najlepszych wyników punktów (WHDLoad).

Gra zajmuje dwie dyskietki. Instalacja na dysk twardy jest możliwa tylko przez WHDLoad. Zyskujemy przez nią możliwość uaktywnienia trainera oraz wspomnianą możliwość zapisywania na dysk najlepszych wyników punktów.

Podczas gry może przydać się klawiszologia:
F10 - pauza
ESC - wyjście z gry (tylko podczas pauzy)
SPACE - przełączanie pomiędzy postaciami (w trybie dla dwóch graczy)

TIPS'n TRICKS

Na ekranie tytułowym wpisz BASH STREET KIDS. Ekran powinien zmienić kolory. Podczas gry wciskając odpowiednie klawisze (1-5) przeskakujemy między etapami.

Allo Allo - Alternative Software 1993
	75		2
	60		ECS 1 MB
	60