"Action Fighter" to konwersja produkcji SEGA z automatów. Gracz wciela się w rolę samotnego komandosa, który ma za zadanie uratować świat przed nadciągającym zagrożeniem. Nie pomyślcie jednak, że skoro mowa o komandosie to otrzymacie w dłoń giwerę i pieszo, niczym Arnold Schwarzeneger z "Commando", będziecie brnąć przez dżunglę. Tym razem zasiądziemy za kierownicą jednego z trzech uzbrojonych pojazdów: motocykla, samochodu oraz statku powietrznego. Oczywiście nie wszystkich na raz i nie od razu. Zaczynamy naszą przygodę od motocykla, którym będziemy mknąć przez miejskie i podmiejskie ulice. W ślad za niszczonymi pojazdami na ekranie będą pojawiały się kolejne literki alfabetu. Gdy uzbieramy "D", nasz motocykl uzyska możliwość transformacji w samochód - pojazd znacznie bardziej wytrzymały (byle dotknięcie przeciwnika, zwłaszcza od tyłu, nie stanowi zagrożenia), lecz nie tak zwrotny i uniemożliwiający przeskakiwanie dziur. Warto pamiętać, że klawiszem SPACE w dowolnym momencie możemy dokonać zmiany pomiędzy tymi pojazdami. Po uzbieraniu literki "F", nasz pojazd zbliży się do rampy, po wskoczeniu na którą przepoczwarzy się w statek powietrzny, którym będziemy zmierzać do właściwego celu naszej misji. Zwróćmy uwagę, że na wykonanie każdej z pięciu misji mamy określony limit czasu. Należy więc dążyć do tego, aby czym prędzej uzbierać wszystkie literki i przeobrazić się w statek powietrzny. Podczas jazdy lub lotu czasami pojawi się ciężarówka lub statek z logo SEGI. Nie da się go zniszczyć, ale możemy do niego wjechać. W ten sposób uzyskamy lepszą broń pomocną w eksterminacji przeszkadzajek lub chwilową nietykalność.

Grafika w grze przedstawiona jest z lotu ptaka i zarówno od tej strony, jak i z punktu filozofii rozgrywki pierwszym skojarzeniem będzie ogromne podobieństwo do "Spy Hunter". Jest prosta, lecz jednocześnie jednoznaczna, przez co nie będziemy mieć wątpliwości z czym mamy do czynienia. Muzyka nie przynosi powodów do wstydu, choć efekty dźwiękowe mogły być znacznie bardziej realistyczne. Animacja jest szybka i płynna.

Gra nie jest pozbawiona wad. Irytujące jest najeżdżanie przeciwników na motocykl od tyłu, co sprawia, że od razu giniemy. W późniejszym etapie gry, siedząc za sterami statku kosmicznego, zauważymy, że kolizja z przeciwnikami nie zawsze jest fatalna w skutkach (w odróżnieniu od kontaktu z pociskami). Wydaje się to nieco absurdalne. Mając to na względzie gra ogólnie wypada średnio. Początkowo sądziłem, że zapewni ona frajdę podobną do "Spy Hunter", lecz szybko okazało się, że gra dość szybko się nudzi. Kolejne misje, poza przeciwnikami, niczym się od siebie nie różnią. Przy odrobinie koncentracji można ją niebywale szybko ukończyć. W grę można zagrać kilka razy i odłożyć na półkę. Nie ma w niej tego, co sprawi, że chciałoby się nam się do niej wracać.

Wersja amigowa

W porównaniu z wersją C64 różnice nie są zbyt wielkie. Trochę szkoda, bo pierwsze skojarzenie ze "Spy Hunter" dawało nadzieję, że amigowcy też doczekaliby się tego tytułu. Grafika wygląda oczywiście lepiej, choć w kategoriach amigowych gier jest bardzo średnia. Nie trzeba się długo przyglądać, aby stwierdzić, że ten tytuł to konwersja - i to jedna z tych, które od strony wykonania nie przyniosły Amidze chluby. Animacja jest niesamowicie szybka i płynna, lecz zbyt ograniczone pole widzenia sprawia, że jest to spory mankament gry. Nie wiadomo na czym się koncentrować: na strzelaniu do przeciwników, zbieraniu gadżetów czy omijaniu przeszkód. Z kolei podczas lotu statkiem, animacja się ślimaczy i ciężko omija się pociski i przeciwników. W dodatku w tej części gry nie pojawia się statek, który pozwala uzyskać lepszą broń. Wersja dla C64 wypada w tej kwestii znacznie lepiej, ale jest przez to jednocześnie o wiele łatwiejsza. Ogólnie od strony grywalności tytuł w tej wersji nie wypada lepiej.

Dla Amigi pojawiło się kilka wersji tej gry wydanych przez różnych wydawców. Różnią się one liczbą tzw. "żyć" pozostawionych do naszej dyspozycji. Polecam grę w oryginalne wydanie, a nie reedycje KIXX.

Action Fighter - Sega 1988
	55		1
	50
	50